Bogate (bogatsze od Bożego Narodzenia) w tradycję, najważniejsze święto chrześcijańskie, kolorowe, a przede wszystkim smaczne, kiedyś bardzo wyczekiwane – po czterdziestu dniach postu wreszcie przyszła pora na czas radości. Choć sam czas świąt ma taką samą formułę, takie same obrzędy w każdym kraju, same obchody mogą się nieco różnić, zależnie od kultury.
Najbardziej popularne zwyczaje czy obrzędy – Śmigus Dyngus w Lany Poniedziałek, prezenty od „zajączka”, malowanie pisanek – to tylko część tradycji towarzyszących świętom Wielkiej Nocy. Jeszcze na kilka dni (a nawet i tygodni) przed, gospodynie tradycyjnie organizowały wielkie wiosenne porządki, które nie tylko odświeżały mieszkanie przed najważniejszym czasem w roku, ale także miały symboliczne znaczenie – sugerowały oczyszczenie ich duszy. Wszystko odbywało się na tyle wcześnie, by już w Niedzielę Palmową być gotowym na świętowanie.
Wielka Sobota, na dzień przed Zmartwychwstaniem, jest dniem święcenia pokarmów. Zawartość koszyczków, zależnie od regionów, jest różna, lecz w każdym nie może zabraknąć chleba, soli, jajka, kiełbasy i wielkanocnego baranka. Według tradycji, potrawy poświęcone w sobotę powinny zostać zjedzone podczas wielkanocnego śniadania w niedzielę.
Jajko, jako symbol życia, jest jednym z kluczowych punktów Wielkanocy. Kolorowo zdobione, gdzie każdy kolor oznacza coś innego, są ozdobą wielkanocnego stołu. I również tutaj, zależnie od regionu, techniki dekorowania są różne. Od najprostszej – gotowania w wodzie z łupinami cebuli lub szpinakiem, po koronkowe wzory, czy malowanie lakierem do paznokci. Zgodnie z tradycją, przy wielkanocnym stole (analogicznie do bożonarodzeniowego łamania się opłatkiem), biesiadnicy powinni podzielić się poświęconym jajkiem.
Radosne świętowanie rozpoczyna Niedziela Wielkanocna – msza rezurekcyjna o poranku, wspomniane uroczyste śniadanie, obfite w mięsiwa, szynki i inne rarytasy, które po wielkopiątkowym poście smakują najlepiej! Wedle tradycji stół wielkanocny powinien zostać przykryty białym obrusem i udekorowany bukszpanem. Zwłaszcza wśród dzieci, popularną tradycją jest poszukiwanie „zajączka” – małej niespodzianki dla każdego.
Na zakończenie obchodów, najpopularniejszy zwyczaj wielkanocny – Śmigus Dyngus, Lany Poniedziałek. Oblewany wodą jest każdy, choć w tradycji powinny być to kobiety i dziewczęta. Mówiono, że im mocniej oblana panna, tym prędzej czekało ją zamążpójście.
Budząca się do życia przyroda, pierwsze wiosenne słoneczne dni, a także radosne świętowanie sprawiają, że Święta Wielkanocne, dla katolików najważniejsze, są najbardziej kolorowym i tradycyjnym czasem w roku. Jest to czas zadumy, ale także radości ze zmartwychwstania Jezusa. Nie zapominajmy, że tak, jak każde święta, Wielkanoc to czas, w którym najważniejsza jest rodzina i czas spędzony z nią na radosnym biesiadowaniu.